BULURSA YAKAR ATEŞaşk yanmaktır yanmak alev alev rüzgâr savurana kadar küllerini boşluğa öldürmen kendini hiç yokmuş gibi ve mecnun olman cahilin acıyarak arifin imrenerek baktığı bir garip senden ayrı ve senden başka leyla içre leyla’da dirilip Leyla olman katlanıp açlığa ve susuzluğa ve uykusuzluğa kendi çölünde boğulmadan rengârenk hevâ gölünde yetinmeyip düşüyle leyla’nın aldanmadan sahte vahalara koparıp gözlerini ufuklardan büyüyüp sevdanla dayayıp ağzını sabrın bereketli memesine büyüterek sevdanı kuşanıp baştan ayağa som aşktan bir anıt olarak dikmen kendini kâinatın ortasına ve adaman gelecek zamanlara yüreğinde yeşeren fideyi ferhat’ın kanı besler sevdan nuh’un gemisi kurtuluşun tufandan ve en büyük yok oluştan sakınma kendini hiçbir yokuştan tırmanış ki insanı götürür zirvesine yusuf isen eğer aşkladır çıkışın nefsin kör kuyusundan hızır çıkar karşına yenilginin kıyısından sahiplenme hiçbir şeyi seni sen eden sevdanı bile sen aşk ile ve aşk için varsın bırak bir sarmaşık gibi dipten doruğa seni sarsın her şeyinle O’nunsun başkasına yasaksın İbrahim olan kulu ateş nasıl yaksın |