Maviye ÖzlemArka sokakların pembe düşleri Maviye özlem Düşerken damla buz kesilir Yere inmeden Sorma ben o kim sessiz çocuğum Umurumda değil tüten dumanın Gök maviyi kirleten sis Sana dur diyebilecek kadar Ne gücüm yeter nede soluğum Şizofren duygular yargılar Her çöp kutusunda yapılır infazım Kışlarım donuk Bağırsam da duyulmaz avazım Sesim ulaşamayacak kadar Donuğum Ayrılıkların bedeli ağır kefaletsiz Peşin öderim Yetenek bende aranmaz Bu sokak olmazsa Az ötesi bir parça ekmeğe Yazılır günlüğüm Kaydı:m sokak kaldırımı yastığım taş Gözlerimin rengine aldan ma ’ Çulsuzum ’ Sen hey yükseklerden bakan Sosyete çocuğu Bedelliye yazıldın Merak etme cephede ön saftayım Sen yırttın gene Bana yakıştırıldı ölüm gömleğin. 2011.Ocak.29 |