DÜŞE SIĞINAN ÇOCUKAnne derdimi devşir sabahı gözüme sür Ateş deryasındayım ruhum rotasız gemi Ah çarşıda kiraza ağlar buldum kendimi Babam ki gözlerinden buluta su yürütür Kaşları çatık hava bilyemin içi mavi Çocukluğum uzakta gül düşürür bahara Dağlanır neyin bağrı içinde bin bir yara Saza mesken bataklık sancılarım semavi Hayal artığı bahçe ateşi saklayan kül Gurup vakti dağlarda kızıla boyanır gül Zamanın dudağından buse düşerse güne Yaz sıcağı cehennem rengi kül benzi soluk Sarıp aşkı yüreğe gece vakti bir çocuk Kaçıp kaçıp içimden düşe sığındı anne Mehmet ÖZDEMİR |
kutlarım saygıyla
sağlıcakla kalın