HASTAHANE ÖNÜNDE BİRİ
Nasırlı ellerine bir sigara tutturmuş
Sol elinin içini sağıyla didiyordu.. Sabit bir kaya gibi bir kenarda oturmuş, Belli ki düşünüyor; dalgın düşünüyordu.. Kırlaşmış saçlarını örten bir fesi vardı, Bezgin bir hali belli,yüzü de değişmişti... Sanırım ki dokunsan hık demeden ağlardı, Veya ağlamıştı ki, göz altları şişmişti... O beni görmüyordu,farkında da değildi Öksürünce aniden, irkilip geri döndü, -Saat kaç oldu? yeğen,deyip gözünü sildi; -Onikiye biraz var,diyince de döğündü... Endişeliydi hemi üzünülü,ürkekti Sordum ki:hastan mı var? -Evet,yeğen hastam var; -Kaç gündür kızım hasta,deyip içini çekti, -Biraz bekle şurada,öyle dedi doktorlar + O üzgün,ben de üzgün, hemi düşünceliydik, Kime ne diyecektik,kime ne demeliydik... + Anladığım oydu ki,o değil başka biri Heleki varlıklıysa, mayane edilirdi... +++ Ey memleket evladı,senin değil hakkın bu Seni böyle görenin yüreği burkulurdu, Babamız belli bizim,anamız değil metres Üvey evlad değiliz,üvey olmak bize ters + Ne farkeder Hakkari,Iğdır,Van veya Tatvan Allah’ın verdiğini kurtarmaktır büyük şan, İşte bir örnek beyim,daha binlercesi var; Çoğu sen gibi yapar,azı ben gibi yazar... |