16
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1786
Okunma
Sanki yetim bir çoçuğu andırıyordu pembe gülüm
soğuktan yanakları kızarmış
biraz solgun, biraz üzgün
sen sürekli bu ayda
kışın bu soğuğunda
sığınmak ister gibi
merhemetin kucağına.
Zaman zaman değildi
bir aldanışla açılmıştı goncaları
yağan kar ve yağmur
buzdan sarkıtlar oluşturmuştu
nazenin yapraklarına.
Dedim sabret az kaldI
verdim bir avuç sevgi
bir avuç su
gel gül yüzlüm
gel pembe gülüm
seni yüreğimde ısıtırım
seni sevgimle büyütürüm
canan demirel
5.0
100% (5)