kanserli bir hastayım uzanmışım yatağa
bekliyorum Azraili elimde bir cigara
kenetlenip gibi olupda dişlerim
can çıkıyor bazen boğazıma
haber salmıştım gelmedi halen kardeşim
anladım gelmeyecek artık ondan ümidi kestim
dostlar çocuklar ve eşim herkes yanıbaşımda
gelmeyen tek kardeşim varsın oda gelmesin
gecenin bir yarısında bakıyorum göz ucuyla
onlarda yorulmuş olmalılar zavallar uyuyakalmışlar
derken bir iki çırpınış ve Kelimei Şahadetten sonra
geliyor beklediğim ecel elinde güller
ölümü hiç bu kadar güzel söylememiştiler
çocuklar takmadişleri çıkarırken telaşla
bir anda feryatlar kaplıyor koca salonu o anda
ve küçük kızım Selvi büzülmüşte bir köşede
bakıyor cesedime öksüz bir halde

Acizane bu şiirimi kanserden Rahmetli olan amcama yazmıştım bütün bu hastalığa düçar olanlara ithaf ediyorum.