Kış ortasında içimde papatyalar açıyor
Bembeyaz yaprakları narin narin
Sarısı güneş parlaklığında
Kış utanıyor görünce

Bahara yakışır masumiyetiyle
Geçmiş günlerden kalma
Yeniden dönüşümü doğaya
Kış ortasında içimde papatyalar açıyor

Unutulmuş duyguların canlanışı
Papatya kokusu etrafa yayılıyor
Kelebekler uçuşuyor her yerde adeta
Kış mevsiminde yaşıyorum baharı

Bir şeyler dolanıyor başımda
Başım dönüyor koşuyorum kırlarda
Olacak şey mi aslında
Kış ortasında içimde papatyalar açıyor

Dışarı çıkıyorum üşümüyorum
Saatlerce yürüyorum yorulmuyorum
İçimde hayatın coşkusu
Her şey daha bir güzel, daha bir başka

Bir şeyler oluyor bu kışta
Güneş daha bir parlak gülümsüyor
Çocuklar daha çok cıvıldıyor
Ağaçlar daha başka görünüyor
Ve…
En güzeli
Kış ortasında içimde papatyalar açıyor…



Nazan Sarıkaya