Minik bir kız çocuğuyum, Elimde en sevdiğim oyuncağım Mahzun, durgun Issız bir çölün ortasına düşmüşüm Gönlüm durgun İçim hüzün..
Minik bir kız çocuğuyum Bakışlarım ürkek Nereye gitsem Sağım öksüz Solum yetim İçimde henüz fırtınalar kopmamış/ken Ufacık bir rüzgâr sarsıyor Yüreğim sızım sızım Tenim üşüyor...
Minik bir kız çocuğuyum Acıyan yerimi annem öpse Bilirim geçecek Ama annem yok Kaybolmuşum Bağırıyorum çığlık çığlığa Sesim avaz avaz çınlarken Benden başkası duymuyor Sesim başkalarına kısık Kalakalmışım hüznümün ortasında Duyanım yok..
Minik bir kız çocuğuyum Çaresiz, sessiz Elimi uzatıyorum Uzakta bir gölge Ya da bir silüet Tam bana doğru geliyorken Karanlık onu da içine çekecek
Minik bir kız çocuğuyum Sevgiye hasret Kalbim bir sünger misali Damla damla su gibi Tamamla beni Sevgiyle büyütüp Sarmala beni Sev beni.. Korkuyorum Bırakma!
"Minik bir kız çocuğu/yum..."
Nazan Sarıkaya
*Şiirime ses olan canım kardeşim Hatice Nurevşan’a teşekkürlerimle...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Minik Bir Kız Çocuğu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Minik Bir Kız Çocuğu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bu şiirini çok beğendim..anlatım ustalık kokuyor..hem konu olarak hem de şekil olarak şiir çok iyi... tebrik ediyorum seni....yüreğine ve kalemine sağlık.....
Şiir yazma heyecanlı bol tasarım düşünceli dilekler, kutlu Olsun...
…….………………………….. Saygı ve Selamlar…