HAKKIN YOK
Yönü belirsiz rüzgarda
Eğilip bükülebilirsin Ama kırılmaya hakkın yok Çalkalanıp dökülebilirsinde Hatta şarap küpü kafatasların Tunç bilekili ellerinde Yerinden bile sökülebilirsin ama yönü belirsiz rüzgarda Yön almaya hakkın yok Kanlı bulutlarda ıslandın geçmişte Kezzap derelerinden geçtin yılmadan Yıldırımlara şimşeklere baş kaldırdın Ateşten kadehlerde hayatı içtin Bıçak sırtında yürüdün yıllarca güdümlü yaşamaktansa ölümü seçtin Dün destanlar okundu ağıtlarında Bu gün filler yavruluyor kamburunda Ve sen boğazına kadar fikir çamurunda iki büklüm ağlamaya hakkın yok Mil çekilmiş gözleri görür güneş Çatlayan tohumda hayat fışkırır İçten derinleşir uzayan yollar Hedefe varır engellerle çarpışan sular Dün acıların suyundan yıkanmıştı yarınlar Bu gün kezzap damlıyor bulutlardan rüzgarla alevler okşuyor suratları Dağlardan seller boşalır ovalara Kapılıp kaybolmaya hakkın yok Volkanlar lavları püskürürken üstüne Karanlıkta siyah gölgeler otururken göğsüne Hayatı ışıkla beslemek Kışı bahara çevirmektir fıtratın Umutsuzluk suyunda boğulmaya hakkın yok ABDULKADİR YILDIZ |
ÇOK GÜZEL ŞİİR OKUDUM ...
KUTALARIM.
KALEMİN DAİM OLSUN...
YÜREĞİNE SAĞLIK...
SAYGILAR...