Ab-u Hayat...kardelen toplarken zemherinde çıplak güneşin şimdi ne kadar uzak ... sen yanarken ben üşüyorum... bulutlarla yarışırken masmavi göğünde saplandı mermisi tam yüreğinde ... kanadında martıyla düşüyorum... çok boğaz geçtim dostlar salında hamdım oldum piştim sonunda ... ab-u hayatta ben yanıyorum... bilirim nereden nereye gittiğimi ayet´i biten peygamber gibi ... artık nedensiz yaşıyorum... aksu... |
nereye gittiğimi
ayet´i biten
peygamber gibi
...
artık nedensiz yaşıyorum...
Herşeyi anlamış, sindirmiş olmak.. çok güzl bir duygu.. çok güzel bir anlatım... Kutlarım, çok güzel bir şiirdi..