Öldü Saysın Yâr Beni
Ak göğsünde taze güller açınca
Deremezsem öldü saysın yâr beni. Zülüfleri mah cemâle saçınca Öremezsem öldü saysın yâr beni. Uğratmasa beni derde, hüzüne Kılıf etse yorganının yüzüne Bende her gün yüzlerimi yüzüne Süremezsem öldü saysın yâr beni Hâlden bilse anlayarak çilemi Îmar etse yıkık gönül kalemi Emir verse îdamıma kalemi Kıramazsam öldü saysın yâr beni Her geçene sevdâmızdan söz etse Gelir diye yollarımı gözetse Ara sıra pencereden göz etse Göremezsem öldü saysın yâr beni Ömür boyu Celâli’ye kâr olsa Saklanıp sinmese; aşikâr olsa Ben bir avcı olsam; o şikâr olsa Vuramazsam öldü saysın yâr beni 15 Kasım 2009 Sivas Şikâr: Av * Gülendam Şiir Kitabından |