Kadrimi Bilmez ki Ana
(Fâ i lâ tün / Fe i lâ tün / Fe i lün )
Yâr bağından gece dersem iremi, Desteler kadrimi bilmez ki ana! Aşk denen deryada bulsam Kerem’i, Ustalar kadrimi bilmez ki ana! Bitse artık! sonu gelmez kibirim, Âb-ı Kevser ile paklansa kirim , Olsa tüm dertlere derman şiirim, Hastalar kadrimi bilmez ki ana! Muştu versem baharımdan gazele, Kaybedersem daha bakmam ezele, En güzel türküyü yazsam güzele, Besteler kadrimi bilmez ki ana! Bak Celâl’in deli olmak üzere, Kin güderler getirirler nazara, En yakın dostları birgün mezara, Postalar, kadrimi bilmez ki ana! |