Trenler gelir gider istasyon külhan aşkın külünü savur git
Yele ver saçlarını kokun yaz yağmurlarıyla toprağa insin
Entarisi sarı kuşların ben sana el salladım gün daha erken
Köz bırak içime ahım tutsun dağları ateş düşsün akşama

Trenler gelir gider içimde sızı taşranın her yanı gurbet
Çağa yalnızlık eksem toplarım bir akşam kimsesizliğimi
Burada sevdalar kışlık ama hiç üşütmez alı al moru mor
Anıları bırakıp git hayal et geçmiş ki ağaca tutunan çevre

Trenler gelir gider vagon vagon yalınca sevdalar taşır
Sen gidince hoyrat akşamlara tüner bir bıldırcın sevdası
Avutamaz kaç Leyla geçer gider içimden rüzgâr ıslığı
Kuş üzümü gözlerin bendesiyim seksen altı parça yalnızlık

Trenler gelir gider sen hep gidersin sevdanın adı hasret
Sana geldim bol güneşli bir bahar gökyüzüne sar beni
Sığınacak limanım yok yüreğine sakla beni firketele ağzını
Emanetti sana aldırmadın düşürdün düşlerimi cebin mi yırtık

Mehmet ÖZDEMİR