sanıbir yoksulluk gibi dam üstlerinde çamaşır gibi sallanarak rüzgara direnç göstermenin deneyimindeyiz. taş atan çocuklar’a yoksulluk bir ırgat adıysa anadolu’da değişmiyorsa asırlardır bu trajedi mayın er yada geç bulacaksa köylüyü toprağında rüzgar acımızı söküp taşımayacaksa batı’ya, batı’ya doğru onurlu ölülerimizin gözleri önünde sırıtarak, yaşamış sayacaksak kendimizi bu ülkede taş atan çocuklara terörist filistin’de taş atan çocuklara direnişçi diyeceksek devlet, öperken yanaklarımızdan tarihi bıyığını batıracaksa yüzümüze ve yalnızlık, üşüyen bir ceket gibi sarmalaycaksa bizi sevgilim, bunun adı barış değil . mazlum gül 09/20/10 |