Yangınlar sürgünü kentler duvarına kilitlenmiş limanlar
Kalkmayı bekleyen meçhullere bağlanmış gemiler
Yakamozlu çelişkilerine sızlasa da sevişen nağmeler
Bir kayboluş türküsüdür rıhtımında bekleyen nağmeler



Cansız bedenim güneş solgunluğu ar_efesinde
Yeni yıla yeni güne yeni umuda merhaba diyor
Yeniden yeniliyor yeni yeni umutlara sarıyorum
Geçmişim den geç gelen beş on senelik geleceğimi



Yazarlar şairler peşimde olduğu halde
Gene seçilmişlerden çok seçilipde geliyorum
Bütün bütün eceler diyarından şiir ecesi seçilerek
Pericik nazımla allı ballı hazlanıpda hazanımla geliyorum
Periler arasından Zümrüt-ü Anka seçginligimle geliyorum



Oku sayısızca şiir oldum umursuzca roman oldum
Simurg kuşlarını aştım bir huma kuşuna takıldı kanatlarım
Sar şimdi kendi eserini sırtında taşıdığın emanet kanatlarına
Sen gene de seçkinliğime bakma güzelliğin güzelliğine aldanma
Gül yürekli ruhuma bak çıkar belki tözümden senden bir ben



Aldanma efsanelere nemrudun kızı da değilim
Artık nemrut türküleri dinlemek de istemiyorum
Göz yaşı şişesi dolmuş umutlarımı bırakıyorum nil nehrine
Her damlası kan tuzu olmuş kızıllığına bağrı yanık akacak



Ne ilk ne son olacak süzülen elem
Ne ilk ne son olacak kanayan kızıllık
Ne ilk ne de son olacak gözlerde nem
Hep ilk ve son kalacak mürekkebim den aşka batık



Gülay GÖKTÜRK