Yakışır ona hem göbek hem sakal hemde gülmek
Dost deyince ondadır bütün güzellik ahenk,
Yardım severdir hem alim hem arife denk,
O MAHİR’le verilir sırt sırta düşmanla edilir cenk.

Eser rüzgarda sarı saçları değer ta bulutlara,
Yüzündeki ışık,gülünce vurur geceye aya,
Öyle bir dost ki Rabbim nasip etsin kullara,
O ESİN’ki dostuna can olur da düşer yollara.

O benim hocam desem inan yalan olmaz,
Sır verirsen çekinme ALLAH tan başkası duymaz,
Ona namertlik kalleşlik desen dönüpte bakmaz.
O RECAİ’ki kında kılıç olurda dostuna zerre batmaz.

Sivri dil bir insana bu kadar mı yakışır,
Çıtı pıtı biraz çatlak kendiyle durmaz takışır,
Düşünce dostu dara devleşip zamanla yarışır,
O RABİA’ki taksa kanadın tanınmaz meleklere karışır,

Uzun kirpikleri can yakmasın diye bakmaz güzele,
Hem içi hoş hem dışı dostluğu sığmaz bir yere,
Yinede sorarsan nasıl biridir AHMET diye,
O AHMET’ le hiç çekinme dost ol bırakmaz yad ellere,

Açmamış gonca güldür eylenir san ki dalında,
Ona arkadaş diyemem dosta dair söz var sazımda,
Öyle büyük ki dostluğu sağımda solumda her yanımda,
O ÖZGE’ ki sıkışınca dostu durmaz koşar olur yanında.....

Aytaç özdemir