Yosun rengi gözlerinde denizin pusu
Sarı saçların Nisan yağmuru gibi
Düşse yüzüme Neslihan.
Kaybolsam gözlerinin pusunda
Arasam seni
Ne sevdiğimi bilirsin
Ne de bu kadar sevdiğimi

Bilsen sevmez miydin?
Gülmez miydin?
Bir kere dönüp ardına bakmaz mıydın?

Uykularımı bölersin bir gece uykusunda
Kabusa dönüşür yokluğun
Ağlarım sana Neslihan!
Nisan yağmurları yağar
Ben hep seni düşünürüm
Dizlerin diyerek yaslanıp pencereme
Dalar giderim.
Söner ışıklarım, kaybolur yıldızlar
Olsun gözlerin var.

Efkarlanırım! Rakı olur soframda
Mezem olursun Neslihan
Gülsen gamzelenir yanakların
Gamzelerinde kaybolurum
Ağlasan bir damla yaşın
Boğar beni gamzelerinde

Çırpınır çaresizlikten bu can
Uzatamam ellerimi kırılır
Bükülür boynum ağlarım
Öfkem çaresizliğe
Öfkem doruğunda dağların
Sen umuda ağlarsın
Bense umutsuzluğa
Umutsuzluk bilir misin?
Neslihan!, Neslihan!