MASUMİYEThayat başlar farkında değilsindir kum saatinin baş aşağı döndüğünden güle oynaya geçip gider ilk çağın zaman akar durur inceden takılırsın çözülüp durur ayak bağın her felaket her ihanet her keder iz bırakır zamanla saçına düşen aklar biyolojik değil artık anla göz kapaklarındaki kırışıklar ve alnındaki çizgiler küçük bir armağanıdır bu yaşamın insanlığa mühim olan neyin kaldığı değil sende eser demişler ya eserin yoksa yerinde yeller eser sen yine de sev,yine de koru içindeki masumiyeti sev sevebildiğin kadar,emir demiri keser.... |
imgeler yerli yerinde ...
tebrikler ..