AVUÇLARIMDAKİ SÜKUNETİNserzenişle geçerken lütfedilmiş hergün dimağımda ve haznesinde aklımın odalarının yitişin ve yitip giderken avuçlarımdan gökgürültülü sükunetin yağmur,öykünürken güneşe ve güneş,kanıksarken ateş parçası olduğunu zayi olan her nefes hazırlanırken mahşerde boşa harcandığı için almaya hesabını... fuzuli bir ömürdür esmessek lodos gibi aslımıza dönerken kaybedersek suretimizi akşam vakti güneş ciğerime batarken yitip gidişin işte kaybolan gölgeler gibi aheste.... |
aslımıza dönerken
kaybedersek suretimizi
akşam vakti güneş ciğerime batarken
yitip gidişin işte
kaybolan gölgeler gibi
aheste....
İşte bu dedirten nefis bir şiir okudum tebrikler