NAMERT OLAYIM
Ömrünce cefa değil sefa sürsende,
Bakarsam ardından namert olayım. Araya buzlardan duvar örsende, Yıkarsam ardından namert olayım. Döndün ya benden yana sırtını, Açık canım ettin elindeki kartını, Kabul etmem kolay olsa şartını, Sokarsam gönlüme namert olayım. Sensiz bu ömür geçmez sanırdım, Bir ömür gönlümü,böyle kandırdım, Bilmedim ömrümce nasıl yanıldım, Çıkarsam yoluna namert olayım. Senin gönlün bana mekan değilse, Elden ne gelir ki nasip değilse, Önümde diz çöküp yere eğilse, Bakarsam yüzüne namert olayım. Adil YÜKSEL |
Sevgide mert bir duruş ve acılar var şiirde.
Çok güzel, tebriklerimle
selamlar