Ruhun yüreğe seslenişiydi şiirde şiir diliyle hoş bir hasbihal halindeyken..

Şair; Muhbbet halindedir gönlüyle, beyniyle, ruhuyla vede onların değerleri
olan mantığıyla, yüreğiyle ve zahiri bedeniyle.. Her değerini ayrı ayrı koruma
çabasının onlara zerk ediliş anıydı şiirin asıl ana teması..

Gönül mevhumu insanda en saf olandır, kolay aldanabilen kolay kana bilen, en çokta
onun korunmaya vede nasihate ihtiyacı olduğu bilinciyle, ruh yardımcılarını toplayıp
şiirde şiir diliyle adeta hasbihal etmekte hayatın gerçek yüzlerinden kesitler göstererek.
Ve kolay ikna olmasıda muhtemel bu durumda..

Gönül bir semboldür aslında, her haliyle tüm değerleri vede uzuvlarıyla anlatılan insanın ta
kendisidir.. Ve insanın beşer olduğu bilincinde..

Şiir hece vezninde gereken tüm güzel vasıfların zirvesinde adeta, eksiksiz vede kusursuz
mananın derinliklerinde anlatılan konu ise mükemmeldi, sadece basit bir şekilde gönül demek
kolay yol olsa gerek, şiirin yüklendiği anlam derinliğiydi bana bunların yazdıran vede bunlardı
şiirde asl olan.. Şairini vede bu mana dolu eserini kutlarım tebrikler..

yunus karaçöp...yudumyunus