SEN GİDERKENGelinlerin başı bağlandı, Körpelerin yaşı çağlandı, Bak seni seven kalp dağlandı; Aşk diyarımdan SEN GİDERKEN... Ayva, portakal çiçek açtı, Yüreğim dört bir yana saçtı, Ayşe; Komşu Orhan’a kaçtı; Gözyaşlarıyla SEN GİDERKEN... Umutlarım müebbet aldı, Sazım daim ayrılık çaldı, Bir cigaralık ömrüm kaldı; Yâr, evimizden SEN GİDERKEN... Hasretin gönlüm leyl eyledi, Görüp mecnun bu ne hal dedi, Gurbetin gözüm kör eyledi; Acımayıpta SEN GİDERKEN... Kesildi herkes inan zalim, Perişan oldu yanık halim, Kalmadı adımlık mecalim; Hançerleyipte SEN GİDERKEN... Tüm duygularım oldu ayyaş, Hep çattı hayatım bana kaş, İçtiğim su gözümdeki yaş; Kan revan halde SEN GİDERKEN... Serhat sarıldı artık kaleme, Güldürmedi seni âleme, Dermanım sordum her alime; Zelzele gibi SEN GİDERKEN... SERHAT ERTAŞ |