MAVİ KİMLİK

İlhamsız akşamlarda beklerdim seni..
Gel de çöz diye bağlanan dillerimi..
Bir bakışınla estirirdin rüzgarı..
Ve kuşlar senin gücünle kanat çırparlardı..
Neydin sen..
Ya da kimdin..
İlham perim..
Ben en çok bana ilham verişini sevdim..
Gözlerinin rengini bir türlü çözemedim..
Ve şiirler yazdım adına..
Şarkılar mırıldandım kanadı kırık sevdamıza..
Anladım ki ben..
Seni bulamadım hala..

Oysa ki sen hep yanımdaydın..
Uzaklığın bir nefes kadardı..
Elimi uzatsam sana değer irkilirdim..
Ve ben en çok gizli bakışlarını sevdim..
Kimdin sen ya da neydin..
Gölgeni hep baş ucumda gizledim..
Sen ki saklayıp da gün yüzüne çıkaramadığım..
Belki utanılacak değil ama yadırganacak sandığım..
Yanımda olduğun halde hep uzak kaldığım..
Ve de bir türlü yüzüne haykıramadığım..
Koca sevdam..
Hoşçakal..
Kimliğin ezberimde..
Medeni hali evli ve..
Sadece gençliği yapışık o eski mavi kimlikte..

Sevdamızın rengi mavi..
Sen ister de gökyüzü ister su rengi..
Ama yanlız iyi bak..
İkisi de şeffaf..
Dokunursun tutamazsın..
Kayar elinden mavilik..
Oysa ki mavi.............
Özgürlük..
Kaç gel ya da benim ol demem sana..
Ama o maviliğin üzerindeki gençliğini iyi sakla..
Unutma ben hala vurgunum sana..
Yaralı sevdama..