tükenmez
yaktığın ışık olsun şu alemde
‘’Davutça’’ söylediysen ses tükenmez aşka bitti yitti denen bu demde sevdayla verdiğin nefes tükenmez özüne bakmadan attın mı suçu zulüm eyleyenin kaldı ki kaçı sevgiyi ettin mi kendine ölçü aşk yoksa girdiğin kafes tükenmez şerri kovup baştan Hakk’a uyduysan senden iyi mi var aşkı duyduysan gönlünden süzüp bir damla koyduysan cümle alem içse tas tas tükenmez |