PAPATYAM
Papatyam,
Bu şiir yalnızca sana sevgilim. O güzel gözlerine ,uzun parmaklarına, Ve papatya kokan tenine. Bir bilsen ne çok özledim seni, Ne çok özledim mahrur bakışlarını, Papatyam, Bu şiir yalnızca sana ,biricik sevgilim.. Senden sonra sevmek istedim biliyormusun? Olmadı ihanet edemedim sana, Hem hiç kimse dolduramazdı zaten yerini, Hiç bir koku seninkine benzeyemezdi, Hiç kimse papatyayı sevdirmezdi senin kadar. Biliyorum sende unutamadın beni, Ama imkansızlığını düşündün aşkın, Sana hakveriyorum. Çekip gitmeliydik bir birimizin hayatından, Yol göstermeliydik ayrılığa, Zaten bunu yaptık... Ama biliyorsun sevgilim ,ayrılıkta aşktan yana, Ve ben seni unutamadım hala, Papatyam, Senden sonra ne çok sevgililer edindindim kendime, Fakat hepsi yalan ,beyhude, Onları sevdiğimi sanmışım mesela,, Kendimi kandırmışım oysa, Papatyam, Sen gittin gideli ne çok şey değişti bu şehirde, İsatanbul eski istanbul değil, Deniz maviden- siyaha çalmış rengini, Gök gürültüsüz ,martılar çığlıksız kalmış denizde, Papatyam, Bende değiştim zamanla, Yüzümden tebessümler düştü mesela, Aşka dair renklerim pembeden kaydı- siyaha Papatyayı koklamazoldum , Balık bakamaz oldum akvaryumda, Seni unutmak sitedim olmadı, İhanet edemedim sana.. Seni çok özledim anlıyormusun.. Fikret EDİŞ Biricik aşım-PAPATYAYA 12/01/2011 |