Yokluğunda Yoksulum (arabesk)
Hakikat güneşim olur musun?
Ben mecaz duyguların peşinde Zerre mehâl kalmasın eskiden dilimde //Geçmiş sadece dillerde şiir olur şifa olmaz geleceğe// Sevmekte neymiş özlemekte Zaman geçmiş yıllar olmuş Bak o siyah saçlarıma aklar dolmuş Bakmaya doyamadığın gözlerime perdeler inmiş Tutmaya cesaret edemediğin ellerim şimdilerde titrer olmuş //Felek vermedi aman içmedim yar elinden bir bade derman// Dilimde yarınlara dua yok, bu günüm dünden beter olmuş İçtiğim su zehir yediğim aş zıkkım olmuş //Prangalı bir kapının önünde yalan bir bekleyiştir sol yanımda yokluğun// Akşam olmuş gündüzlerim Geceler bitmek bilmez ah ile vah ile elem çekerim Çile var sefa yok artık, yılları harcadık hesapsız Bundan gayrı canın ne hükmü var bir kez vuslat görmedik //Yokluğunda yoksulum// Gonca idik gül olduk bir gün bile hicabımızdan dost bağında açmadık Sütümüz bozuk değil doğruluktan şaşmadık Kem söz söyleyip kimseye nazar etmedik Gam ve kederimiz olduysa Haktan bildik Anladık ki unutmadı bizi Mevla seviyor Şifayı yine himmetinden veriyor //Ateşlerde yürüdüğün yetmez mi nasıl yandığını unuttun mu?// //Hüznüm var bu gün ne olur elleşmeyin bana// Damarlarımda bir illet dolaşıyor yine, ölüm mü bu bekleyiş Benim dünyam karanlık ummuyorum artık yarınlardan bir aydınlık Esir olmuşum bu bekleyişe namahrem düşler kirpiğimde Mevsimlerim yıldızsız ben ağlarım yastığım dinler beni gecelerde //Mücadele gücüm kalmadı tükendim rüyalar gibi değil gerçek işte fişlendim// Şimdi ağladığıma bakma taş kesildi hislerim Neden mi ben kimliğimi unuttum sırrımı ifşa ettim Bembeyaz duygularımı gidişatı belirsiz bir karanlığa hapsettim //Sevmek bir teselli değil sevmek gerçeğin ta kendisi ve güzergâhı belirsiz bir yoldur// Melek… |
şiirle kalasın