Suskun Çığlık
Bin odayı aştı
Yalnızlığımın isyanı Hücrelerimde hapsoldum Etimde kemiğimde Her nefeste uçtum Her çekişte tutuldum Bir nefeslikti kaçamaklarım Ama her sana kaçışımda İnanmıştım dönmeyecektim Her çekişte her dönüşte Kara bir keder sardı Sanki istemiyordun beni Ama yine bir nefes umut verdi Yırtıldı beden elbisesi Yine kanatlanışım sana doğru Her cüz külle kavuştu Her kül cüz’e doydu Kendini kül sanan Cüzde yandı kül oldu |