Sussam Boğulacağım Susmasam Boğulmaklı
Akşamın sükûneti sızmıştı hissedilen hasrete,
Yaşadığım güzelliği, kaybettiğimi anladım. Kurtulmak için yok ettiğim bu aşkın Sonsuz hasretinin içinde kayboldum... Ruh daha mı dayanıklıydı, bedenim dayanmadı. Yorgun bedenimin gözlerinden kan boşaldı. Yaşadığım bu aşkın ağırlığını, Yüreğim kaldırsa da, bedenim kaldırmadı... Sussam boğulacağım, susmasam boğulmaklı, İçime sığmayan bu aşkı daha fazla tutamadım, Koparken ciğerlerim parça parça tek nefeste Attığım çığlığa kalbim bile dayanmadı... Keşke bu kalp hiç atmaya başlamasaydı da, İçinde aşk dolaşmasa hep mühürlü kalsaydı, Ceza oldu şimdi o mührün kırılması, Elimde olsaydı da o mühür hiç açılmasaydı.. Fatma Avcı 28.04.2010 |
Şair bir insan böyle içten yazılan bir şiir okudumu daha da şairleşiyor...
.................................................... Saygı ve selamlar..