Dili olsa da konuşsa,
şu, sessiz taş kaldırımlar,
Tozu toprağı çamur,
Üstündeki yalnıza, yoldaş biri olsa.

O zaman yürüdükçe, unutulur,
eski düşler,
belki yeni, düşler kurulur,
kolay olur yalnıza yürüyüşler.

Bakılır yol boyu vitrinlere,
birlikte dışarısından,
Birlikte, yeni düşler kurulur,
Belki en azından.

Belk,i değer eller birbirine,
sonrasında tutulur,
belki yürekler yanar kavrulur,
Belki, “aynı “ düşler kurulur.

Belki kışkırtıcı bir bakış,
can yakar, yürek yakar,
belki dostluk, arkadaşlık kurulur,
Kaldırımlar da,yalnıza şahit olur.

Belk, sevdalar çığ gibi büyür,
Yalnıza o yoldaş yürür,
Belki, yeni bir dünya kurulur,
O kaldırımlarda, belki beraberce.
.
Kırık, bir bank bulunur sonunda,
Belki yorgunluktan oturulur,
Belki, bir buse kondurulur,
Yorgunluk üstüne, bal kaymak olur.