Hani gülümserdin inceden ince,
Hayalin en güzel zamanım oldu.
Vefasız hallerin kırmadan önce,
Gözünün yaşları dumanım oldu.

Sevda şarabını içtikten sonra,
Gönlümde yaralar açtıktan sonra,
Yaralı bırakıp kaçtıktan sonra,
Zalim olduğuna imanım oldu.

Ayrılık vurgunu içimde derin,
Acılar bıraktı, yaşlı gözlerin.
Bağrıma bastıkça, sevda sözlerin,
Anı ocağımda yananım oldu.

Seven gönlümüzde sevdamız varken,
Severek gitmezdim, ölüme erken.
Masum bakışların sev beni derken,
Çatal kirpiklerin yıkanım oldu.

Suçumuz sevmek mi, çilemiz neden?
Geriye dönmüyor, ayrılıp giden.
Sevdamın kışları bahar demeden,
Hasret bulutundan bakanım oldu.

Ardından alıştım, aslan sütüne,
Yarama dökerim, em niyetine.
Halimden şikâyet etmem de yine,
Kahve gözlerine gümanım oldu.

Hazin sevdamızın mahzun eseri,
Benmişim âlemde ezgin serseri,
Ayrılıp gittiğin günlerden beri,
Kenar meyhaneler mekânım oldu.

Mehmet Nacar