Kararın şeytanı bahtiyar etti,
Merhametle vicdan istemiyorum.
Ne minnet, ne rica, ne söz kâr etti,
Hatır için kalan istemiyorum.

Yine yemin ettim, sevgiye aşka,
Ayrılık yerleşti, boş kalan köşke,
Şeytanla birleşen felekten başka,
Halimize gülen istemiyorum.

Altından çekerek, saç tellerini,
Dağıttın gönlümün temellerini,
Ağlatanım sensin, çek ellerini,
Gözlerimi silen istemiyorum.

Ömrümü öğüten değirmen kurdun,
Hasret kurşunuyla göğsümden vurdun.
Bir zaman ’’yoluna ölürüm’’ derdin,
Öldürerek ölen istemiyorum.

Yazık ettin desem, yazık az gelir,
İçli ağıtlarım sana saz gelir,
İçimden gitmene itiraz gelir,
Söyleyemem, bilen istemiyorum.

Sensiz sevdalarım yağmalık maldır,
Yükle gözlerine, hepsini kaldır.
Boşalan yerlere özlemi doldur,
Bundan sonra talan istemiyorum.

Sardığı dünyamı sevdadan soyan,
İçine Mecusi Ateşi koyan,
Ağlayarak dönen, pişmanlık duyan,
Saçlarını yolan istemiyorum.

Kirpiklerin çatal, saçların lüle,
Hüzünler üflersin sönmemiş küle,
Yolun açık olsun, git güle güle,
Ne özür ne yalan istemiyorum.

Mehmet Nacar