takvimin yekpâresi gibi
uzun ve karanlık gecenin koynunda
feleğin çarkı dönmeye başlayalı

böyle bir dağ görmemişti.................



dağ bendeniz olalı

sert bir rüzigâr görmedi...............



ilk değildi gidişin sonu belliydi................



günlerden beri

gecenin kuru ayazında

açlıktan

çıplıktan da

sonbahar çınarının yaprakları gibi

bir bir dökülüyorlar.......

asıl kara kabus

onları bende bekliyordu

dağdım ben

aşılmam elbette zor

beni aşamayanı

yarı yolda koymam doğanın kanunuydu........

üstelik sıradağım

doruklarım birden fazla

bir uçurumu aşan

diğerinin peşinde sürünmekte..............



çok yorgundular askercikler

umimatları çeken hayvancığın

dili yoktu

perişanlıktan

mehmetçiklerden geri kalan yanı yoktu......

herkes

açbîllâç

sersefil

zayıf ve perişandılar

Malûm kaderdaştılar...................................



kar yağıyordu

yavaş yavaş tipiye çevirdi kendini.

gökten yağan yetmiyordu

sanki

toz olup

yüzlerine tokat gibi geliyordu.........



kar dursa,

zirve ruzigârı

yıldız ayazı eşlik etmekte.

kurtuluş yoktu..............



öyle kısaydı ki gün;

sabahla öğle

ikindi ve akşam zaman yolcuğundaydı.......

gecenin zifiri karanlığında

yalan sabah naz yapmakta

düşe kalka

bata çıka yürümek değildi

beyazın içinde debeleniyordular

hiç durmadan.........................



kendisini taşıyanın gücü var ki

omzuna

kaderdaşının kolunu almış

sürüklüyordu.

incecik bacakları

incecik bedenlerinin taşıyamaması

aşikârdı



haritaya aldanan komutan

rapsodi piyanodaki seslerde

harelenmiş

kendine ait olmayan

görkemli maceranın talimiydi.................



eteklerime geldiklerinde çoktan

tükenmişlerdi................



günlerdir boğazlarında

tek mokma geçmemişti.

tek yedikleri

şekersiz üzüm koşafıydı...............



içim sızlıyordu

onları görünce

lâl kesildi dilim

kaputları yoktu

pastaları yoktu

çulları

çaputları da yoktu

asker olduğunu anlamak

mümkün değildi çoğunun

gündelik kıyafetleriyle

başlarında yemenleri..................................



kimi

tarla bellemeden

kimi

bağ bozumundan

kimi de

tütün ıslamadan geliyordu..........................................



içlerinde bir çocuğu

güneş çocuğuydu

karı ilk kez görmekteydi...................................



fırtına uğultusu

sarıkamış soğuğu

hayvanlar bile sinmişti inlerine.......................



öyle bir gece ki

eksi yirmi / eksi otuz derece...........................



bir İsrafil sûru savruldu sarıkamışa

isyan

çığlık

cinnet

tekbir ve tevhid karıştı dillerde

kurşun sesi yok

herkes can pazarında..............................



düşman ileride pusuda

o da donuyor .......................................



sehere kadar

yamaçta boğuştular

Sarıkamıştı;

isyanların

korkuların

kuşu kurdu susuturan

çığlıkların sebebi.......................



dişe diş savaştılar

lâkin koskocaman Sarıkamıştı

hiç bir faniye

yenilmemişti yazğısında

zalim sıfatıydı onu imgeleyen......................



genceçik delikanlılardı

bedenleri

yeni filizlenmiş fidan misali

ilk önce

ellerinden

ayakarından donmaya başlamışlardı

yavaş yavaş titriyorlardı...............



kimi en yakın arkadaşını

kimi hiç tanımadığın nefesine sokularak

dağın sırtına abanarak

toprak anaya uzandılar

kimi olduğu yere diz üstü çöktü

önce

koca bir çınar çöküşüydü bu

sonra boyu boyuce devrildi

kimi orakla biçimlesine yığldı

olduğu yere

kimi ayakta dondu

dizleri kenetlenmişti

bakışlaın kaldırdı göklere

kirpiklerinde karın beyazlığındaydı

dondu bakışları

göz kapakları inmiyordu..............



ana kuzuları olduğu belliydi

anaları boşuna yakmamış

kınaları

çoğunun bıyığı bile çıkmamıştı

körbecik çocuklar

Azrailin kanatlarından

Cennete uçuyorlardı..........................



29/12/2010



gordion