Ayrılık ll
sessizlik bir çığ gibi büyürken
her an bir kaç çığlık gömebilir ikimizi aynı karanlığa... konuşsan iyi edersin susmakla bir yığın keder biriktireceğine... bak şimdi bende dipsiz bir kuyuyum Yusuf gibi düşün, hele birde yaratıcıdan uzak bir yürek çırpınıyorsa eğer ? kalktı ve ağır adımlarla kapıya yöneldi önce ellerimle, ardından yüreğimle sonkez tokalaşır gibiydi öyle hiç yoktan gibiydi ki her şey, bir damla suda çırpınıyorduk ikimizde... hadi git yoksa bir gül gibi ellerimde solacaksın korkarım... kolay değil sende biliyorsun, ki güneşi bile tenime küstürmüş bir adamım ben... sonra kapı ve pencereler kapandı bir daha hiç açılmamak üzeri... |
yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım saygılar