Adalet bocalar
Sevgi, saygı hürmet, nostalcik oldu
Bunları bilenler, azdır kardeşim Bir çok er sandığın, bir kancık oldu Çobanın çobanı, kazdır kardeşim Sefiller yüceldi, yüceler cüce Dünya teslim oldu ye’cüc, me’cüce İnsanlık biçare bu kaba güce. Onlarda işkence, hazdır kardeşim Bu kötü gidişle, var mı barışan? Umudu kalmamış, gençlik perişan Zalimin zulmüne, yoktur karışan Konuşan da varsa, şazdır kardeşim Zalimler zülmüyle, sürer saltanat İnsan tehlikede, hatta hayvanat Akıllı sanılan, okur beyanat Yangına döktüğü, gazdır kardeşim Senaryoyu yazar gizli localar Adalet bocalar, insaf bocalar Parayı verenin, düdüğü çalar Güçlünün her şeyi cazdır kardeşim Güzel hasletlerin, hepsi satıldı İnsafın pabucu dama atıldı Herşeye bir hile, fesat katıldı Bunu iyi belle, yazdır kardeşim Vahşet, dehşet, terör, doldu şehirler Doğada ki güller, şimdi zehirler Yağcılıktan geri, kalmaz şairler Geri kalan sade, sazdır kardeşim Mikdatî burada sözünü bağlar Bu millet öldü mü, nerede sağlar Doğruyu söylerken, içim kan ağlar Sanma bu yaptığım, nazdır kardeşim Mikdat Bal |