Özgürlüğünü Yitiren Su
Suyu dört yandan sarar,
İçi dışı bir nesne. Su nazlı nazlı uyur. Bardak kasılıp durur. Gözleri mahmur suyun, Suç kristal bardakta. Bulut bineği iken, Şimdiyse dar yatakta. Bardak döküldüğünde, Yer telaşa düşmez de Düşer su iğri iğri Mütevazı toprağa. Sonra hülle gerekir, Sürahiye dolar da, Bardak tekrar ıslanır, Belirsiz sağanakta. Kurumuş dudaklarda, Hayat türküsü olur, Tesellisi donsa da Yine de bahtiyardır, Su kristal bardakta. Ankara 25.05.2007 İbrahim KİLİK |