SEN ANNEMBen açarken gözlerimi yaşama Koşturdum seni bütün işime Hiç bakmadan benim yaşıma, başıma On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Terk ettin uykuyu geceyi hep oldun yanımda Ağlarken de gülerken de, benim her anımda Göbek bağımla kanın halen damarımda kanımda Onlar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Bakışımı dünyaya kirpik, kirpik açmayı öğrettin Birçok bela, bar idelerden hep kaçmayı öğrettin Kavuşturduğun kollarıma kanat oldun uçmayı öğrettin On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Ben bulmuşken kendime güvenimi özümü Yine geçiyor sana, çekiyorsun nazımı Senin gözün bende; ben nereye çevirsem de gözümü On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Mini, mini iken boyca dallandım filizlendim Benlendim, evlendim oğlandandım, kızlandım Ben başkasını özlerken, sadece sence özlendim On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Şimdi anlıyorum çilelerle dolu engin çabanı Nasırlı elleri, yalın ayak çatlak ayak tabanı Aslında sensiz her şey bana el, bana yabani On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Acı, tatlı yaşama mahzun, masum ağlayan annem Hasret ile özlem ile çilelere duçar, çağlayan annem Ümidini evlada, evladını vatana kurban bağlayan annem Sensin dünyam, sensin cennetim sensizlik bir cehennem On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun Artık özlüyorum seni, yaz harında Erciyes’in karı gibi Kış karında hasretim sana, Pınarbaşı baharı gibi Ben gecelerde Mehtapsam sen günüm nehari gibi On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrunum |