Konulmuşsa kafaya gitmeler, bulunur bahaneler ve giderler.Görülmez yürek yangınları.Zemherilerde sırıl sıklam terlemeler, yanmalar farkedilmezler.Ağustos'ta titremeler gibi...O alevler ki söndü sönecek gibi olurda , ya yürekteki yanmaları söndürecek güç var mıdır ki.Özlemler, hasretler doruktayken, yanındayken bile özleniyorsa ve o bunu bilemiyorsa, anlamıyorsa, göz bebeklerine baktığında oradaki " sen " görülemiyorsa o yangın tüm şiddetiyle yanmaya devam eder de, üzerine su dükülmez.Dökül se de daha da şiddetleneceği bilinir.Boğazda düğüm düğüm olduğunda sözcükler söylenemezler, yutkunamazsınız.Göğüs ağır ağır aşağı yukarı çıkar da nefes alamazsınız.Ay ışığı tül aralarından sızdığında gözleriniz kamaşır ve karanlıklara gömülmek istersiniz.Daha daha derinlere.Cezası kesilmiştir yüreğin, sürgündedir.Yoktur mekanı.Sığamaz hiçbir yerlere.Hangi sevme sebeple olur ki.Sevmeler, nedensiz, koşulsuz ve de karşılıksız olursa daha bir anlamlıdır.Bilen için, anlayan için.Ne var ki koymuşlarsa kafalarına gitmeyi ve yine giderler.Bir hoşça kal demeye bile gerek görmeden.Sadece," kendine iyi bak" derler.Anlarsınız ki gitmiştir.Ve de sizi karanlıkların kara sevdalı eşi olarak bırakmıştır.
Şiir olarak mükemmel.Hüzün ve sitem hakim olsa da...Ancak; hüzünlerde de gizli bir mutluluk vardır.
Tebrik ediyor, saygılarımı sunuyorum.