Boğuldum bir daha boğuldum
Sevgiyi alet edip egolarında harcayan
Çıkar uğruna kişiliğini üç kuruşa satanlar
İblise bedende iman kılıp göğüs geren
Küfrü dilde ibadet bilen kimseler

Hain pusuya yatan iblisten medet uman
Düşünce yoksunu!
Kişiliğini maskelerde saklayan


Arzu hallerine emeksiz çiçekten bal alan
Ekmeğine katık yüze banan
Masum saf yüreklerde tahtını kuran
Sevdaya yelken açıp okyanusun derinliklerinde
Kendilerine günah keçisi arayan zavallılar

Sırtlarını dayayacak saf bulduklarında
Yedi düvele meydan okurlar
Kalkanlarını açıp bir anda
Koruyucu melek gibi kanatlanırlar ki

Gölgelerine yenilmekten korkarlar
Başkalarının sırtından geçinmek kolaydır
Üç beş ezber cümleden ibarettir
Dilden dökülenler
İksirinde büyülenen ak yürekler

Aslında
Sevmek sevgi; varla yok arası gibi bir şeydir!

Ne değer nede kıymet bilmez acizler
Bir anda çizik çizebilirler tüm yaşanmışlıklara
Gözlerini yummak umarsızca
Kabahatlerini kapatacak suç unsuru ararlar
Vijdanlarını bir çöplüğe bırakarak

Tek amaçları vardır oda yükselmek
Bir basamak bir basamak daha
En yükseklere tırmanmak tırnaksız
Gocunmadan gurur duyarlar
Onurlarını hiçe sayarak

Kan damarlarımdan çekiliyor
Şaşkınlığımdan

Umutlar suya düştüğünde
İnsanlığa sığmayan iki satırlık cümlelerle
Adına miladi doldu dedikleri
Sahnede oyun biter günah perdesi kapanir

O gün geldiğinde
Hangi yüreğe sığınacak
Hangi sevda pınarından akan suyla
Yıkanacak günahkar ruh bedende
Gecenin bir yarısı uykular bölündüğünde

Bir dilenci gibi
Hangi gönül kapısından af dileyip
Sevgi dilenecek..

Hasret


Sevgili gamzem nekadar tesekkür etsemde azdir inan sevgimlesin.