Papatya Buseli Kuş Sesi
Gecenin zifirine dalarken kara gökyüzü ,
güneş etrafına mavi dünyasını sallıyor , saçlarından papatyalar döküyor geceme , yıldızların sarısı güneşin haber müjdesi , yüreğimi titretiyorsallanan her bir yıldız . İçimi ürperden usumca usca susca bir ses , çığ düşmüş sabahın mucizesi bir ses , güneşin gölgesi denizin sihiri bir ses , şavkına vuran ölümsüzlük mührü bu ses , haykırmak istiyor geçmişinden geleceğe . Ah o zevalin vakti kuş sesi bitimsizliği , sabah vakti huzur busesi buluşmalarını , sesli güneşin yağışlı sıcaklığına bırakıyor , baharı saklıyor papatya buseli kuş sesi , gölgesine ay düşüren dağlar saçlarını kıskanıyor . Serçe kanatlar kıpırtısız dökülüyor , beyaz tüyleri gül yürekli toprağı , değdiği her yerden papatyalar fışkırıyor , baharın bütün çiçekleri uyanıyor çiğliğe , kuşların cıvıltısı resital dansı bu ses . Toprağına düşmüş saklısından kalma , açılıyor papatya saçlı bir gizem , gidiyor geliyor eşiyor ekiyor , gitmeler gelmelerden önce gelin gitmeyen nasıl gelsin geleceğim onur ” aşıkıyım beni seslenen bu sese , gün olur yollarıma yol , gün olur gölgeme gölge , gün olur peşime pervane , gün olur eder beni derbeder , gün olur olurlar olur, gün olur biz bize gelir , gün olur gelirler gelir . ...yıldızları düşürüyor beyaz atlı prens , baharına müjdelenen cennet kapısından geçiyor. papatya buseli bir kuş sesi . Gülay GÖKTÜRK |
OKUNASI BİR GÜZELLİK.
SEVEREK OKUDUM.KUTLUYORUM,SAYGILAR SUNUYORUM...HŞT