SANMA KAYBOLUR YILLAR
*Sanma Kaybolur Yıllar
Kimi yılları baştan, savar, siler süpürür. Sonra, kayıp yıllarım diye ağıtlar yakar. Kimi, ’yıktınız beni yıllar’ deyip köpürür! Unutulurum diye, hep yeri göğü yıkar... Eser bırakanların, kaybolmaz ki yılları. Onların âsarıyla, âhir zaman beklenir. Altından alınsa da, yürüdüğü yolları, Kayıp sanılan yıllar, geleceğe eklenir... Hoş sadâ bırakanın, izi asla silinmez. Sağlığında çok silik, ve sessiz görülse de. Anlaşılmaz sa kişi, kadri kolay bilinmez, Anılır okundukça, defteri dürülse de... Kimi bir kitap yazar, baş üstünde tutulur, Kimisinin fırçası, duvarlara can verir. Kimisi bir söz söyler, ne yenir ne yutulur, Kimi bir buluş yapar, âlem ona eğilir... Bir meydanda bir çeşme, yıllarına yıl ekler. Bir mezrâya okul yap, namın âtîye kalsın. Emek çek bir mihrâba, Yaratan seni bekler, Dermân ol dertlilere, yıllarına can gelsin... Sanma kaybolur yıllar, varsa iz/ in, eserin, Hayatta olmaktan çok, kalbe dolmak önemli. Kaybolmaz giden yıllar, kabrinde serin serin, Yatarsın herkes gelir, gözler dolu ve nemli... Antalya-2010 Halil Şakir Taşçıoğlu |