Minnoş Yukarı Ben DışarıMinnoş’um beni yordu, üst kat komşuya verdim, Onda beni beklesin, şimdilik kendime döndüm, DIşarı çıkayım, orada her ne işim varsa yapayım, Eve geldiğimde ya onu alayım yahut almayayım... Hem çok sevimli hem arsız, kovalasam oyun sanır, Ondan bıktığım zaman sevdiğim yanılgısına kapılır, Sevimli ama uğraşamam, artık bu benden geçti, Başka seven varsa ilgilensin, benim canıma yetti... Hayvanların hepsi güzel, birbirinden ayıramam, Evimin karşısındaki köpek doğurmuş, kıyamam, Anneleriyle birlikte yedi siyah nokta oynaşıyor, Kahverengi de eklenince sayıları sekiz oluyor... Evimin karşısında tavuklar da var horozlar da, Adeta bir çiftlik oluşmuş şehrimizin ortasında, Benim için mesele değil, arada seyrediyorum, Eski günleri anıp kendi kendime efkarlanıyorum... |
Yaşadığın yer her neresi ise; şanslısın Bibi.
Var ol.