İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İNSAN DENEN MEÇHUL
orhanoyanik
5,0 / 2 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 2236 okunma
 İNSAN DENEN MEÇHUL
Ey meçhul!
Senin adın kul. Dert verdi yaradan. Başarmak derdi, kazanmak derdi. Bunlar senin kimyanı değiştirdi. Köpek oldun nefsine. Kapılma boş heveslere. Sor neden, niçin? Uzaklardan bakıldığında, Bir zerresin. Heyhat gel gör ki: Karşıki dağları ben yarattım demektesin. Oysa insan denen meçhul, Bu dünya istikbali olmayan bir okul. İçine dön içine. Doğduğun ilk gün ki gibi, Şekil ver yüreğine. Mayan belli toprak. Her gün seni ister. Arsız bir çocuk gibi. Sende zamanı gelince gideceksin. Hem de yalınayak. Belki bir düğüne, Belki de yeniden alevlenecek bir ateşin külüne. Ey meçhul bitmez bu okul. Çünkü senin adın kul. 30.12.2010 Orhan OYANIK ÇAN |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İNSAN DENEN MEÇHUL şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
tek kelime muhteşem güzel dostum
selam olsun gönlünüze kutlarım sizi.................
selam olsun gönlünüze kutlarım sizi.................
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.12.2010 14:03:23
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 2236
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.