Yalnızlık İğnesi
Ters düşen adımlar sokağı
Buğudan ağır hasta Bilmem kaçıncı kez düşüyor surete Tiz sesli, sana bakan koyu bir iz Bulanık renkli gözlere akan sis Bayağı bir gecikmişlikte Ve gelmemekte Belki hâlâ işaret parmağında Göz dalgınlığında Kötü huylu bir çıtırtı gibi Soyundukça Öğrendiği acı Yine nefesinde Terk edildikçe geri dönen Yalnızlık iğnesiyle Dikilmiş aşk ipliği |
ama yalnızlık böyle olmamalı,
kutlarım kalemi.