hoyrata
I
ağlıyor yine gök yalnızlığımı piç edercesine ağlama ağlama bir saçma melankoliğim bugün yalnız kalmak istiyorum yalnızlığımla bütün erkekliğime inat belki ben ağlarım gecenin ilerisinde II hoyrata çalan ıslıkların ışığında sevmek vardı seni yasak sevişmelerin gölgesinde tenine dokunmak kim bilir nasıl ürperir içim nasıl ağlamaklı olur ellerim bir an III zamanın kusuruna ilişiyor gözüm yine zamansızlığın hiçliğinde günah oluyoruz ikimiz de üzülme zamansızlığa zaman olacak şiirimiz yakında çağların meşruluğu beklesin sevişmelerimiz eren yılmaz |