Yoksulluğum
Boşalırcasına yasıyorum aşkı yağmurda,
Taki gidişinle dinene kadar bize ait bu hayat. Artık hüznü makamıyla bile yaşayamıyorum, Muammalı bir klarnet sesi gibi geliyor yalanlar, Sonu bile hatırlanmayan anılar, zamanlar,insanlar. Şimdileri bir ses bile duysam ismini içeren, Aslında ben içerleniyorum, kendi içimden. İşte saklaması zor duygular besliyorum kalbimde, Ve içimde hiç dinmeyen bu aşkı, Ancak başka bir aşkla durdurabiliyorum. Yokluğunda, yoksulluğumda……….. |