Yalnızlığımla Seviştim
Dudaklarıma dokunan ıslaklıktan irkildim,
Gözlerim kamaştı, şehri aydınlatan ışıkları ilk defa görmüşüm gibi!!! Uyuşuyordu bedenim... Ruhumda bana sarılan bir ruh gibi tenimdeydi bedenin... Bozkırlara düşen çiğ taneleri düştü kirpiklerime... Sonbahar çöktü içime, Yalnızlığımla seviştim sonra saatlerce... Kendi tenimle, kendi bedenimle!!! Puslu camların arkasından seyrettim dünyayı. Sallanan elleri gördüm gidenlerin ardından... Ben giderken bana sarılan bir ten olma dı hiç, Zevkin doruklarına ulaşan ruhlar gibi sarmalanmadı bedenim... Kendi kendime ağladığım gibi, Yalnızlığımla seviştim saatlerce. Uyuşan parmak uçlarımda yeniden doğuşun hazzını yaşadım, Bir parça mendile ihtiyaç duymadım Temizlemek için lekelerimi... |