Hiç bir şiirime başlık koymam
Ellerin birbirine kavuştuğunda
Umutlarının kekremsi tadı kalbine demir atınca Kucaklarsın şarkıları ağlayarak Bunca zaman neden yandığımı sandım ki diyerek Başlarsın yeni bir hayale gitmeye, Yavaştan yavaştan kürek çekerek Sen asıldıkça kolların yorulur Yoruldukça canın çeker kürek çekmeyi Bir ara durup soluk alayım derken Bir dalga gelip, alır bütün her şeyi Düşlerin bile yanına düşer kolların gibi Düşen kollarına bakarsın önce Sonra düşünce çıt sesini veren düşlerine İsyan edip atasın gelir kendini göz yaşlarına Bırakasın gelir çabalamayı Ben sevdim işte dersin, Çoktan unutmuşsundur utanmayı Çoktan beridir seversin, Tek dostun ağlamayı… |