Adak
Aceleyle ecele gitmekti benimkisi...
Sona varıyordu bu yolun eğri çizgisi Sana varıyordu yine,eğriliklerin cümlesi Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi... Heybemde kırık fayların efkarlı ezgisi, Kulağımda vuslatın yabancı lehçesi... Vuruyordu sırtıma, doğru yolların uyarı pençesi; Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi Bozuluyordu her adımda yüreğin hassas dengesi Eziliyordu gururun masum terazisi... İnse de varlığınla gözüme ölümün siyah perdesi Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi Selim Akgün |
Sona varıyordu bu yolun eğri çizgisi
Sana varıyordu yine,eğriliklerin cümlesi
Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi...
Heybemde kırık fayların efkarlı ezgisi,
Kulağımda vuslatın yabancı lehçesi...
Vuruyordu sırtıma, doğru yolların uyarı pençesi;
Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi
Bozuluyordu her adımda yüreğin hassas dengesi
Eziliyordu gururun masum terazisi...
İnse de varlığınla gözüme ölümün siyah perdesi
Yine varlığına adanıyordu,adakların kan lekesi
Selim Akgün BEY KARDEŞİM ŞİİRİ DİNLİYORDUM VE OKUYORDUM.ŞİİMDİ OKUDUMMANA YÜKLÜGÜZEL BİR ŞİİRDİ MÜKEMMEL...
KALEMİN VAR OLSUN.. ŞİİRİVE ŞAİRİ KUTLARIM.
SEVGİLER, SAYGILAR...