Doğamamış Çocuklar...unutmuşken kışlıklar naftalin kokularını yine buluştular önce erik ağaçları ardından kiraz çiçeğe durdular menekşeler yine sana topladığım kadar çoktular... bir tek sen yoktun bir de doğamamış çocuklar... güneş aynı toprak aynı su aynı ağaçtaki yuva aynı bir tek sen yoktun bir de doğamamış çocuklar... bak yine bahar geldi ... oysa ağaç çiçeğe toprak menekşeye ben size .... . bak yine bahar geldi... bir tek sen yoktun bir de doğamamış çocuklar... günler geceleri çalarken yoktular.... yoktu ellerin sımsıkı tuttuğum avuçlarımda... ceketimi uzattım ne sen vardın ne üşüyen ben ne de doğamamış çocuklar... vardı... elimde işe yaramaz bir ceket... bak yine bahar gelmiş... Dr. Kamil Aksu |
kışlıklar
naftalin
kokularını
yine
buluştular
önce
erik ağaçları
ardından
kiraz
çiçeğe
durdular
menekşeler
yine
sana
topladığım
kadar
çoktular...
bir tek
sen yoktun
bir de
doğamamış çocuklar...
Çok ince derin bir şiir okudum gönül sayfanızda tebrik ve saygılarımı bıraktım.