Şiir Küfürbazlarına
’Doğruları söyledim kimseyle yok bir derdim
Meşhur savaş baltamı bu gün toprağa verdim’ Demiştim lâkin ’Yaşadığım mekânları temizlemek için şerden Savaş baltamı çıkardım bu sabah gömdüğüm yerden’ Demek zorunda bıraktılar ---------------------------- Ey yüreği fitne fücûr ateşiyle yananlar Edebimden sustum diye korktuğumu sananlar Yaradandan gayrısının karşısında pusmam ben Bunu sizler istediniz artık asla susmam ben Ne zaman az geri dursam mutlak biriniz çattı Bununla da yetinmeyip şiire küfür kattı ’Çek kalemini gel’ dedim karşıma çıkmadınız Mermi hep sırtımdan geldi alnıma sıkmadınız Kalemimi kuşanınca korkup kaçıyorsunuz Ne zaman silah bıraksam savaş açıyorsunuz Ortalığı kirletmenin var mıydı bir âlemi Yazmayı bilmiyorsanız atın elden kalemi Edebiyat edep ister sövmeyle şiir olmaz Gürül gürül akmak gerek damlayla havuz dolmaz Bir türlü anlayamadım peşindesiniz neyin Eğer bir sözünüz varsa mertçe yüzüme deyin Öyle taşlama yazın ki sözlerimi yutayım Okuyanlarla beraber ben de alkış tutayım Ya gelin efendi gibi derdiniz neyse kusun Ya da tutup dilinizi sonsuza kadar susun. 24 Aralık 2010 . |